مکانیزم های مقاومت به خوردگی در فولاد زنگ نزن (Corrosion Protection Mechanisms of stainless steel) با لایه پسیو ارتباط تنگاتنگی دارد و در واقع فولادهای زنگ نزن مقاومت به خوردگی را مدیون لایه پسیو نازک روی سطح هستند. لایه پسیو مانعی فیزیکی میان فولاد و محیط خورنده ایجاد کرده و ضخامتی به اندازه 20 تا 30 انگستروم از جنس اکسید کروم هیدراته دارد که به شدت چسبناک بوده و در برابر حمله های شیمیایی مقاوم است.
دمای بحرانی حفره دار شدن
علاوه بر شرایط سطح و حضور رسوبات و یون های کلر، حفره دار شدن معمولا تحت تاثیر دما محیط هم هست. برای یک گرید فولاد زنگ نزن دمای خاصی وجود دارد که در آن حفره دار شدن آغاز می شود و به آن دمای بحرانی حفره دار شدن یا CPT می گویند. بنابراین باید گریدی را انتخاب کرد که در دمای کاری در معرض حفره دار شدن قرار نگیرد. دمای CPT می تواند برای بررسی نسبی عملکرد آلیاژ های مختلف به کار گرفته شود. مقادیر CPT توسط ASTM 48A در فریک کلراید (10% FeCl3 · 6H2O) و در مخلوط اسیدی کلریدها و سولفات ها (4% NaCl + 1% Fe2(SO4)3 + 0.01 M HCl) مشخص می شود. تست های آزمایشگاهی برای بررسی رفتار حفره دار شدن بر اساس تست های الکتروشیمایی صورت می گیرد. استاندارد ASTM G150 برای آزمون تعیین دمای بحرانی حفره دار شدن فولاد زنگ نزن به کار برده می شود.
برای دانلود استاندارد برای آزمون تعیین دمای بحرانی حفره دار شدن فولاد زنگ نزن (ترجمه استاندارد ASTM G150) بر روی لینک زیر کلیک کنید
http://materials-engineering.mefile.ir
- ۹۵/۱۰/۰۴